- U bevindt zich hier:
-
Start
-
Publicaties
-
Artikelen
-
De twee Jezuskinderen
- Het geheim van de twee Jezuskinderen (I)
Het geheim van de twee Jezuskinderen (I)
- Gegevens
- Hoofdcategorie: Artikelen
- Categorie: De twee Jezuskinderen
Een blik in het media-aanbod van artikelen en films in deze witte Kersttijd 2010 toont aan hoe het over 't algemeen met de opvattingen over de geboorte van Jezus zo'n twee duizend jaar geleden gesteld is. Zo vraagt zich bv. Jeroen Thijsen in zijn culinair artikel "Stal? Welke stal?" in de Kerstgids van Trouw van 24 december af: "Wat aten ze eigenlijk in de kerststal?" Hij besloot daarvoor: "Eerst de bron maar eens lezen." Daar wacht hem echter een verrassing: "Alleen Lucas vermeldt de overvolle herberg en de kribbe, slechts Matteüs spreekt over het onderdak en levert meteen een daverende verrassing; hij laat de wijzen uit het oosten geen stal, maar een huis binnengaan. Een huis! Geen stal, geen os, geen ezel."
En in de VPRO kerstfilmgids wordt over de "The Nativity Story", een film die gisteren (24 december) op Nederland 2 door de EO werd vertoond, het volgende vermeld:"Het verhaal van Jozef en Maria, de (pleeg)ouders van Jezus. Er is weinig over ze bekend, slechts twee van de vier evangeliën maken melding van de geboorte, en die spreken elkaar ook nog tegen. Niettemin probeerde regisseur Hardwicke een historisch zo correct mogelijk beeld van de personen en hun omgeving te geven." Deze tegenstrijdigheden bij de geboorteverhalen van Jezus bij Lucas en Matteüs, dwz. verschillende stambooms, verschillende woonplaatsen, verschillende geboortetijden, worden dan in de film omzeild door de twee versies in elkaar over te laten lopen en als één verhaal te vertonen.
Deze twee voorbeelden mogen voldoen om aan te duiden dat het eeuwenoude raadsel van de twee zich totaal tegensprekende geboorteverhalen nog steeds voor de nodige verrassingen en moeilijkheden zorgt, en dat dus de verbluffende oplossing van dit geheim door Rudolf Steiner (1861-1925) al bijna honderd jaar geleden in zijn voordrachten over “Het Vijfde Evangelie” nog steeds niet in het bewustzijn van de openbaarheid is doorgedrongen. (Even dacht ik dat met het artikel van Désanne van Brederode “Dat het helder stralen, lich-ten! mag” in Letter&Geest, ook van Trouw van 24 december, met een beschrijving van haar jarenlang bezoek aan de door Rudolf Steiner geïnspireerde Christengemeenschap en het aldaar jaarlijks opgevoerde Oberufer Paradijs- en Kerstspel, een kleine verandering in deze bewustzijnslacune zou kunnen brengen, maar op het geheim van de twee Jezuskinderen wordt niet ingegaan.)
In ‘t kort gezegd luidt dit Vijfde Evangelie dat er vlak voor het begin van onze jaartelling werkelijk twee Jezuskinderen in Palestina werden geboren van verschillende ouders die beiden Jozef en Maria heetten, de enen woonachtig in 
Bethlehem en de anderen in Nazareth, dat dan het Ik van de Matteüs-Jezus zich met de 12-jarige Lucas-Jezus bij diens presentatie tijdens het Paasfeest in de tempel van Jeruzalem vereenzelvigde en dat vervolgens deze Jezus van Nazareth zo opgroeide dat hij op 30-jarige leeftijd het aardse werktuig kon worden voor het ontvangen van de Zoon van God, de Logos, de kosmische Christus bij de doop door Johannes in de rivier de Jordaan. Dit laatste was niet de geboorte van Christus in Jezus, maar Zijn verwekking. (Bij Lukas 3;21,22 lezen wij in de vertaling van H.A.P.J. Ogilvie, wijlen geestelijke in de Christengemeenschap: “Toen het gehele volk de doop ontving, heeft ook Jezus zich laten dopen. En onder zijn gebed opende zich de hemel en de heilige Geest daalde in een gestalte als van een duif op hem neer; en een stem uit de hemel sprak: Mijn Zoon zijt gij, ik heb u heden verwekt.”) Zijn eigenlijke geboorte als geest van de aarde, de kiem voor een nieuwe zon, vindt dan, na een embryonale periode van drie en een kwart jaar van Zijn leven op aarde, pas plaats na Zijn dood en opstanding en op Pinksteren als geest van de in alle talen sprekende kosmische liefde.
Bethlehem en de anderen in Nazareth, dat dan het Ik van de Matteüs-Jezus zich met de 12-jarige Lucas-Jezus bij diens presentatie tijdens het Paasfeest in de tempel van Jeruzalem vereenzelvigde en dat vervolgens deze Jezus van Nazareth zo opgroeide dat hij op 30-jarige leeftijd het aardse werktuig kon worden voor het ontvangen van de Zoon van God, de Logos, de kosmische Christus bij de doop door Johannes in de rivier de Jordaan. Dit laatste was niet de geboorte van Christus in Jezus, maar Zijn verwekking. (Bij Lukas 3;21,22 lezen wij in de vertaling van H.A.P.J. Ogilvie, wijlen geestelijke in de Christengemeenschap: “Toen het gehele volk de doop ontving, heeft ook Jezus zich laten dopen. En onder zijn gebed opende zich de hemel en de heilige Geest daalde in een gestalte als van een duif op hem neer; en een stem uit de hemel sprak: Mijn Zoon zijt gij, ik heb u heden verwekt.”) Zijn eigenlijke geboorte als geest van de aarde, de kiem voor een nieuwe zon, vindt dan, na een embryonale periode van drie en een kwart jaar van Zijn leven op aarde, pas plaats na Zijn dood en opstanding en op Pinksteren als geest van de in alle talen sprekende kosmische liefde. Maar dat er een toenemende belangstelling voor deze “ongelooflijke” openbaringen van het nieuwe of esoterische christendom bestaat, bewijst de presentatie van het nieuwe boek van pastor Hans Stolp door hemzelf en de antroposoof en hoofdredacteur van het tijdschrift BRES, John van Schaik, op de namiddag van 21 november jl. in de volle schouwburg van Apeldoorn, een presentatie die eindigde met een interview van Hans Stolp door tv-presentatrice Annemiek Schrijver. (Het voor het boek gebruikte omslagbeeld, de Madonna Terranuova van Rafaël, kon ik technisch gezien hier niet plaatsen.)